Co ma se cyniś, až njeby licba serbski powědajucych dalej spadnuła? Jo rewitalizacija serbšćiny móžna? Na toś te a dalšne pšašanja jo se Marka Maćijowa wótegronow abo nastarkow naźejała, ako jo pśepšosyła někotarych Górno- a Dolnoserbow, aby napisali eseje wó pśichoźe Serbstwa. Lěto pózdźej jo měła pśisamem dwaźasća tekstow na bliźe, kótarež jo pótom lektorizěrowała a za knigłowe wudaśe pśigótowała. Wjele źěła za tym štycy, wě jano wudawaŕka sama. A pitśku teke awtorki a awtory, z kótarymiž jo Marka Maćijowa na tekstach źěłała. Z pšosby do sobuźěła jo nastała późiwabna, wótměnjata a zajmna zběrka esejow pód titulom „Serbstwo, quo vadis?“ (2024).