Z Města/Cottbus. Něgajšna wobsejźaŕka jadneje z prědnych barow za pólewanki na pódzajtšu Nimskeje, Marion Sukowa (Suckow; * 1960 w Gubinje), jo zachopiła w lěśe 2011 spomnjeśa ze swójogo źiśetstwa w Rogowje spisaś do lažkeje literarneje formy. Stawiznicki a recepty z w lěśe 2003 wótbagrowanego Rogowa su pśedmjat jeje prědnych kniglickow pód titelom „Vom Geschmack der Erinnerungen. Suppengeschichten aus einem verschwundenen Dorf“. We nich wóna wulicujo nic jano wó serbskich nałogach we jsy kaž zapust abo jatšowny wogeń a jeje stawiznach. Namakajomy teke zajmne recepty ze starego casa. Melancholiski, lažki stil wzejo nas sobu na drogowanje do dla brunice zniconeje jsy, domownje, kótaruž jo Marion Sukowa na pśecej zgubiła. W drugich knigłach pód titelom „Fort nur fort…und wieder nach Hause“ pišo awtorka wó swójej familiji, wó tšojeńkach wót jeje nana, kótaryž jo był mjazy drugim wuspěšny jagaŕ, a wót jich zagrody, źož jo pśecej było něco za źěło. Jej melancholiski a rozgrěwajucy stil pisanja wzejo cytarjow sobu, a dopomina luźi na chylach na jich źiśetstwo, na rědne case w harmoniji śěła a duše.