„Głuposć jo tšašnjejša ako złosć. Pśeśiwo złemu móžomy protestěrowaś, dajo se pósromośiś abo jomu k nuzy z namócu zajźowaś. Złosć nosy pśecej we sebje zarodk pódrywanja, z tym, až nanejmjenjej zanjezdaśe w cłowjeku wušej wóstajijo. Głuposći njamóžomy se woboraś. (...) Argumenty du do proznego, fakty, kótarež se njemakaju z pśedsudkami, njemuse se wěriś. W takich padach ten głupy buźo samo kritiski, a gaž njedaju se wótprěś, mógu se ako nic njegronjece jadnotliwe pady na bok sunuś. Pśi tom jo ten głupy na rozdźěl k złemu wewšom ze sobu spokojom. Jo, samo buźo tšachotny, z tym až bejnje fukaty zachopijo napadnuś. Togodla ten głupy se pomina wětšu rozglědniwosć ako ten zły. Glědamy-li dokradnje, se pokažo, až kužde zwenkowne wuwiśe mócy, lěc politiskego, lěc religioznego raza, wětšy źěl cłowjekow z głuposću bijo. Słowo biblije, až bójazń Kněza jo zachopjeńk wuknjenja (Pśisłowa 1,7), groni, až nutśikowne wulichowanje cłowjeka k zagronitostnym žywjenim pśed Bogom jo jadnučke napšawdne pśewinjenje głuposći.“ Te sady su wušej 80 lět stare.