Z Lubnjowa/Lübbenau. Pśedslědna njeźela: Wjele luźi jo wužywało to kšasne nalětne wjedro za wulěty do Błotow. Tśo Lubnjowarje wšak su se wupórali, aby wótpadki z Błotow spórali. Sandra Richterowa, Paul Rösler a Lukas Hannemann su južo stwórty raz te brjogi wót Lipjego (Leipe) pśez Lědy (Lehde) až do Lubnjowa (Lübbenau) zwoběrali. W mało góźinach su wóni połnili swój cołn ze wšakim, což jo se njeglědajucy na brjog chyśiło. Platy ze žwałkowatego blacha a wjeliki pśestrěńc su ze zjadnośonymi mócami do cołna śěgnuli. Pśecej zasej su prozne flaše, gumijowe škórnje, šrotowe źěle a domacnostne sudobja – zwětšego z DDR-produkcije – chowali.

Z boka pasažěrow mimo jěducych turistowych cołnow su wóni wjele słow pśipóznaśa za swóju akciju słyšali. „To jo super, což wy gótujośo“ abo „Wy sćo sebje rěd (Orden) zasłužyli!“ – take pśiwołanja su to byli. Za tych tśoch „wótpórarjow wótpadkow“ su take pśiwołanja wopšawdu forma pśipóznaśa a zarownanje za to njeźelske wótpołdnjo, kótarež by mógali teke cele hynac póžywaś.