Z Gołkojc/Kolkwitz. Pó połnej namšy z pozawnowym chorom a na temu se póśěgujucem prjatkowanju su se zajźonu njeźelu w gołkojskem wósadnem zalu pśerědowali meble. Pśi pśigótowanych skibkach, popcorn a puchoŕkujucych sektowych głažkach jo pótom se zachopiła prapremjera nowego Frycowego filma „Swěte smužki Serbow/Heilige Zeilen der Wenden“ sćelaka rbb. 30-minutowy film pśedstajijo wutšobiny projekt gołkojskego fararja Jan Bjedrich Fryco (Johann Friedrich Fritze, 1747–1819) – pśestajenje starego testamenta do dolnoserbskeje rěcy – w nacasnej měšańcy z dokumentacije a grajnych scenow. Film pśewóźujo tuchylnego fararja Klaus Natho pśi pytanju za slědami ako teke fararja Fryca (Juro Pernak) pśi pytanju za nejžlěpšym pśełožkom. Publikum jo z głosnym aplawsom raźony film mytował. Ale jo se teke kritizěrowało, až jo był faraŕ Fryco w filmje stawnje z talarom a periku wiźeś, což jo historiski se wě inkorektne. Pśeśiwo tomu stoj pak symbolika, až žednje njejo Fryco swój farski amt a bóžu słužbu (rozmjej słužbu za Boga a za swójich blišych) wopśestał.