Cas kokotow rowno běžy, ale ten cas tych wejsańskich jubilejow jo za mójim zdaśim mimo. Rědne dožywjenja su to byli, wuběźowanja, rejowanje, zdźěla integrěrowane žnjowne nałogi, rucnikaŕske wiki, spiwanje a wjele muziki, a pśedewšym te wjelicne pśeśěgi! A wšuźi źowća a žeńske w swěźeńskej abo źěłowej drastwje. Jo, drastwow smy wiźeli dosć a nadosć, teke pśecej pśikładnje woblacone, to jo južo rědnje. To jo było chłošćonka za wócy a wutšobu. Někotare serbske słowka smy teke słyšali pśi někotarych nagronach how a tam. Ale mě jo tak do mysli pśišło… źo su wóstali te serbske syny a žony tych jsow abo městow? Grajo Mina Witkojc někaku rolu w někakem pśeśěgu w Bórkowach? Jo se we Wjerbnje pśi wejsnem jubileju z nejmjeńšeju pokazku spominało na Mata Kósyka? Abo groni se w Turjeju, až slězy pulta jo raz stojał Fryco Rocha? Abo mysle luźe we Wětošowje pśi měsćańskem swěźenju sekundku na Wylema Šybarja? A tak dalej. Mě se zda, te serbske stawizny su wótergi wjelgin zdalone wót źinsajšnego wejsańskego žywjenja. A to jo tšochu tužnje.