Daniž žeden źeń se njeginjo mimo togo, až strukturna změna we Łužycy jo se spomnjeła w medijach. Samo na cerkwju jo pśišła ta zymnica strukturnych debatow. Spómóženje se wiźi w twarjenju wětšych a wětšych wósadow a zwězkow, za tym až mań wěrjecych wuběga abo do wusokego starstwa pśiźo. Njeskóńcnje se diskutěrujo a koncipěrujo, zwětšego w gremijach a komisijach, źož pótrjefjone lěbda su zapśěgnjone. Tak jo se to teke stało na Łužyskem cerkwinem dnju na wjele podiumowych rozgronach. Se wě, Serby su byli pódla, ale tradicionelny wid na serbski lud ako „drogotny pókład“ abo „mjeńšyna“ jo dominěrował, a su byli pśecej zasej take pšašanja, lěc se zewšym hyšći wupłaśijo, něco „kumštnje“ pśi žywjenju źaržaś. Take wugrona su gramne abo njeinforměrowane a njejsu dobry zakład za wěcownu strukturnu debatu. Kuždycki cłowjek jo drogotny a něźi w někakej měrje mjeńšyna. A diskusija, co wšykno se napšawdu kumštnje subwencioněrujo, jo kaž sud bźeze dna. Dejmy na to glědaś, až Serby su samorozmějucy źěl łužyskeje towarišnosći.