Chmjelow/Schmellwitz. „My musymy źinsa we pšawem casu zachopiś a kradu glědaś, až naš koncert njebuźo dlejšy, ak mamy z organizatorami wujadnane“. To jo nam powěźeł Manuel Semisch krotko pśed koncertom, tym prědnym pó poł lěśe. Ale hyšći něco jo jich tak do spěcha góniło: Juliana, kótaraž wustupijo zasej ze swójimi fidlami. Jeje cas jo kradu wótměrjony. „Ja som rowno doma źowku Marthu seśiła, a za styri štundy musym dla njeje zasej domoj jěś. Togodla dej našo wustupjenje se derje bulaś, wacej budu musaś pśed kóńcom hyś“.