Z Lindowa/Lindchen. Chtož jěźo pó zwězkowej droze B169 mjazy Chóśebuzom a Złym Komorowom, starcyjo krotko za Drjowkom na tu mału wjas. Wesrjejź gmejny Nowa Jazorina a na kšomje amta Stara Darbnja jo Lindow pó wenkownem njewósebne městno. Ta wjaska jo w serbskich sedlišćowych stronach, serbska rěc wšak jo se zgubiła we casu do 1950ych lět, zapust ze serbskimi drastwami tam teke njeswěśe. Weto mógu Serby a jich pśijaśele tam nadejś bursku lodu ze serbskimi knigłami. Rolnikaŕska firma (Landwirtschaftsbetrieb) Rašyn-Lindow GmbH wobgóspodarijo dwórowu lodu z wjele produktami z wokolnych stronow. Mjazy nimi jo kórbik z kniglickami Ludowego nakładnistwa Domowina (LND). „My smy wótwórjone za take wěcy a młoga serbskorěcna paršona pśiźo k nam nakupowat“, groni jadnaŕka firmy Gabi Kloasowa. „Ten mały skład dolnoserbskich publikacijow musymy tam a zas wupołnjowaś. Mamy how zwětšego powěsćowe knigły a beletristiku.“