Z Dolneje Łužyce/Niederlausitz. W našom rěźe wó tom, kak jo w Serbach běžało w slědnych 30 lětach w zjadnośonej Nimskej, glědamy tenraz na wósebny serbski symbol w Chóśebuzu.

Jo to wěrno, až mamy kulturny a informaciski centrum a sedło dolnoserbskich institucijow srjejź Chóśebuza Serbski Dom/Wendisches Haus akle 30 lět? Za cłonkow serbskich towaristwow abo luźi ze jsy, za cytarjow serbskich knigłow a zajmowanych turistow z tu- a wukraja se źinsa wót samego rozmějo, až namakaju informacije, wustajeńce, wědomnosć a serbske słužbywugbaśa pód jadnym kšywom w centrumje města. To njejo pśecej tak było. Do lěta 1990 jo był běrow Domowinskego sekretariata w měsćańskem bydlenju, rumnosći za serbskorěcne zmakanja, zgromaźiny a zarědowanja njejsu byli. Teke móžnosći za kupowanje serbskich wórow, źělow za drastwy abo knigłow a nagrawanja su byli wobgranicowane a rozdrosćone pó měsće.