Z Markojskeje góle/Märkische Heide. W aprylskem 17. wudaśu NC jo rozpšawiła naša redaktorka J.-F. Ketlicojc wó towaristwje „Gibanje jsow Bramborska z.t.“ Teke jo wulicyła, kak jo Mrocna pśišła do serbskego sedleńskego ruma.

Mója narskosć mě wjeźo do Markojskeje góle, dokradnjej do Lutola. Prědny raz pśi Lutolu markujom ned grod a bujny lěs. Rosa hyšći lažy na nalětnych kwětkach a baz chapja kwisć. Jano mało woglědarjow pśetergnjo śišynu pśi Lutolskem jazorje na wandrowańskej sćažce pśi zbytkach Sanatogowego pawiljona. Wjele njejo se wót 2017 how na serbskem pólu bulało a w casu korony wšo śim pómałem běžy.

Mimo Mrocneje/Pretschen a Lutola/Groß Leuthen, słušatej wót 2017 teke Dołgi/Dollgen a Małe Linje/Klein Leine do rozšyrjonego serbskego sedleńskego ruma. To su jadnučke styri źěle gmejny ze 17, kótarež su pśizwólili pśizamknjenje do serbskego sedleńskego ruma. Te druge 13 su byli pśeśiwo zastupoju do serbskego sedleńskego ruma. Až jo Lutol w serbskem sedleńskem rumje, markujoš jano na kólasowaŕskich drogownikach.