Lube źiśi,

kak se źo? Wjele źiśi njejo w źiśowni abo horśe. Do šule dejśo. Kuždy źeń njejo wucba. Wěsta wóstuda wóstanjo. Co pótom cyniśo?

To som pšašała Helenu. Helene jo źaseś lět stara. Wóna bydli w Myšynje a ma hobby: Wóna grajo na fidlach! To cyni južo šesć lět. Kuždy źeń zwucujo, poł góźinu dłujko. Wóna ma indiwiduelnu a kupkowu wucbu na konserwatoriumje. (W casu korony njejo žedna wucba w kupce tych jadnab 16 źiśi). Tam jo w nejžmjeńšej kupce. Pó ferijach dej wóna do srjejźneje kupki. Cesto jo wucba była pśez whatsapp a telefon w zachadnem casu. Wót slědnego tyźenja jo zasej pšawa wucba. To jo lěpjej. Ceptaŕ jo notny. Mama ga njesłyšy wšykne njepšawe zuki. Wucba jo teke lěpša za motiwaciju.

Helene teke wuknjo noty. Howacej ga njamóžo melodije graś wót łopjena! Noty su we wiolonowej wucbnicy. Młoge spiwy su samo dwa boka dłujke! Jeje nejžlubšy spiw w zešywku jo „River dance“. Slězy stoj, kak dej tšuny pśeběraś z palcami, aby mógała wšake toniny (Tonarten) graś.