Lube źiśi,

njeźelu buźo prědny adwent. Dny bywaju krotše. W domje jo spódobnje. Adwent jo teke cas za bajki. Maśo Wy knigły raźi? Chto buźo z Wami cytaś? Starka? Abo mama? Abo nan? Abo śota? Abo cytaśo južo sami? Toś mam něco za Was. Gano su wujšli ludowe bajki w našom serbskem nakładnistwje. Knigłam se groni „Cerwjenawka a druge bajki“. Pódla jo teke bajka „Hansko a Grejtka“. Tu bajku buźomy za Was wótśišćaś. To budu styri źěle. Kuždy źěl jo za jadnu njeźelu w adwenśe. Žycym Wam wjele wjasela!

Hansko a Grejtka (I. źěl)

Pśi wjelikej góli jo něga bydlił drjewopušćaŕ ze žeńsku a góleśoma. Tyma źiśetkoma jo se groniło Hansko a Grejtka. Familija jo była chudučka. Casy njejsu samo měli dosć jěze. Toś jo nan se gótował wjelike starosći. Raz wjacor jo gronił swójej žeńsce: „Co jan to buźo? Skóro njezmějomy wěcej nic k jěźi, razka klěba nic.“

Toś jo jomu žeńska raźiła: „Ja wěm, co móžomej cyniś: Witśe pójźomej z góleśoma do dłymokeje góle. Tam wóstajimej Hanska a Grejtku sameju. Tej se nikula za nikul domoj njenamakajotej. A za naju ten klěb hyšći chylku dosega.“