Z Hochoze/Drachhausen. We tudskem muzeju Kólasko su źurja sobotu wjacor, pśi góźbje Nocy muzejow, byli šyroko wótwórjone. Rolnikaŕske a burske tradicije jo tym wjelim gósćam rozkładowała Diana Šejcowa, mjazy drugim to źěło, ak ma z lanom cyniś: wót seśa až k tkanemu płatu, z kótaregož su burja něga gótowali kóšule, powłoki, wobalenja, hantwale abo rubišća. Teke ten źěłowy rěd k tomu jo prezentěrowała: staśiwy, śerlicu, wochlicu, kólasko, mótejdło a druge.

W muzeju stoj abo lažy wšaki rolnikaŕski a rucnikaŕski rěd, kótaryž jo se pjerwjej trjebał na kuždem dwórje. Kósa, cepy, grabje, heblik, sekerc su pśišli do grona. A teke rěd, ak góspodarje su sami źěłali k produkciji caroby: štandlica (abo butranica), twarogowy jabrik a centrifuga.

Te pśiglědarje ze jsy su za wětšy źěł ten ceły rěd hyšći sami póznali we młodych lětach na swójom dwórje, mjazy drugim Anica Handrowa (Handrow). Jeje cłowjek Markus jo se źiwował, až Hochozarje su teke swóje drewjanki, šupy a njacki sami gótowali.