Źo buźo lětosa nejrědnjejšy a nejwětšy wót tych dogromady něźi 30 kokotow w Dolnej Łužycy? Hyšći ga njejsu se wšykne wótměli, ale to jadno móžo se južo něnt groniś: Ten w Turjeju w picańskem amśe buźo na kuždy pad mjazy nimi!

Tam ga su sobotu, 10. awgust, swěśili 40. kokot w nowšem casu, to groni wažny jubilej. To pak njegroni, až jo to łapanje kokota w Turjeju akle 40 lět stare. Ně, ně! Ten nałog su swěśili južo jěsnjej. W pěśźasetych lětach pak jo tak ako w młogich drugich jsach kokot bóžko wusnuł, głownje dla felujucych kóni. W lěśe 1979 – pśed 40 lětami – pak su se Lotar Wenke a druge młodostne wót Domowiny zasej zgrabnuli a su pó něźi 20 lětach zasej kokota łapali we jsy. Taka jo ta historija.