Lube źiśi,

ferije su. Kuždy ma wjele lichego casa. To jo dobra góźba za knigły. Ja wěm, wence jo rědnje! Móžośo se kupaś a kumštne kusacki nazwucowaś abo se swět woglědaś (doma abo w dalokosći). Młogi raz jo wjedro špatne. To jo dobra góźba za dobre knigły. Nowe serbske knigły něnto mamy. Wót nich cu ja Wam pisaś.

Znajośo kócora Findusa? Wón jo žywy w Šwedojskej. Doma jo pla starkego Pettsona. Chtož znajo Findusa z nimskich knigłow, buźo se snaź źiwaś! Njebydli ten kócor pla Pettersona? Pšawje maśo. W nimskem wudaśu se groni starkemu „Petterson“. W šwedojskem originalu se jomu ale groni „Pettson“. Pśestajaŕka jo tšojenje direktnje ze šwedojskeje rěcy pśestajiła.

A wó to źo w knigłach: we srjejźi stoj kócor Findus. Južo wěmy, až jo žywy ze starkim Pettsonom. To jo burski dwór, źož teke kokoše žywe su a druge zwěrjeta. W kurjeńcu jo ceła rědownja kokošow. Findus ma cesto luštne ideje. Młogi raz drjažni wón kury. Starki Pettson co rad swój pokoj měś. To Findus njama rad! Wón co luštne towaristwo měś. A teke kokoše kśě raz muskecego towariša měś!