Z Rownego/Rohne. Sobotu su tudy camprowali. Wěcej ak 25 luźi, młoźina a dorosćone, su se zmakali zajtša na Njepilic dwórje. Zajtša jo było hyšći zyma, ale pózdźej jo nastało nalětne wjedro. Paleńca su měli dosć. Na jadnab 100 dwórow su dejali woglědaś – a dla togo su se rozdźělili do tśich hupow. Mjazy tymi pisanymi kostimami su byli cart, janźel, tłusta libela a carnak. Lětosa su felowali tradicionelne figury: bóśon, žeńska z jajami, rejtaŕ, cazaŕ a mjadwjeź. Šef wejsnego kluba Sven Miško (Mischke) jo se pśegótował ako žeńska we burskej źěłabnej drastwje. Wjele pjenjez jo lětosa pśinjasła „cłonaŕnja“ (Zollhaus, -station) pśi droze S 130. Tu samu su natwarili we kśiwuli pśed historiskim chromom wognjoweje wobory. Tam njejo nicht mógał jim wuběgnuś. Wšykne su se wu-směwkujucy pósłušnje płaśili ten płaśonk, samo šofery z Pólskeje. Camperaki su brali teke pólske złotaki! Chtož njejo doma był, jo swóje dary powjesył na płot. Ako źěk su camporaki jim nalali paleńc do głažkow a je wóstajili pśi źurjach stojecy.