Ku komentaroju Ines Neumannojc wó programje SLA pśi góźbje lětosneje Ptaškoweje swajźbje

Pśed 40 lětami jo był pla Lakota-Indianarjow (teke Dakota abo Nakota/Zwězkarje, nimski: Sioux/Wjerśeńce) slědujucy žort woblubowany: „Raz jo pśišło pěś mudrych indianarjow do jadneje kjarcmy“. Kóńc žorta. Lakota gronje, až lěbda se stanjo, až jo pěś mudrych Indianarjow na jadnom městnje. Ale scełego njejo móžno, aby pěśo se dojadnali na zgromadny cil. Ten wjelgin krotki žort funkcioněrujo jano, dokulaž Indianarje znaju swóje brachy a mogu se pśez take smjaś. Tak jo mě to rozkładowała lakotojska žeńska z Barlinja. Kaž smy wuknuli z bajki „Nowe drastwy kejžora“, jo smjaśe předny kšac k wulichowanju.