Gaž konserwatiwne politikarje dalej njewěźe, powědaju raźi wó starych gódnotach a jich wuznam za našo towaristwo. Tak jo Angela Merkelowa ten cas wó kśesćijańsko-žydojskich gódnotach polemizěrowała, lěcrownož Nimska jo hyšći SS-akam w Litawskej a Letiskej rentu zapłaśiła. Zagronite ministaŕstwo jo to napśeśiwo kritiskim žurnalistam z tradiciju wobtwarźiło. Ja som teke konserwatiwny, ale z wjelikim źělom „punk“. To groni, což luźam njetyjo, móžo za mnjo do papjernika stawiznow. Tak jo pśed jadnab 50 lětami spótny cas za mnjo nejlubšy cełego lěta był. A to togodla, dokulaž ako gólc njejo to za mnjo nejpjerwjej cas spominanja na śerpjenje Jezusa był, ale jatšowny cas. Drje su skóro wšykne źiśi našeje jsy na nabóžninsku wucbu (Christenlehre) chójźili, źož smy słyšali, kak jo Jezus za nas śerpjeł, ale wšedny źeń njejo to za nas źiśi někaku rolu grało. Powšyknje znaju jano mało luźi, kenž by mógali teologisku dimensiju togo wopśimjeś, až Jezus jo za naše grěchy zemrěł. W šuli pak smy jatšownego wuchaca a jatšowne jaja mólowali a nalětne basni nawuknuli.