Z redakcije/Redaktion. Katalin Porackojc, 39 lětna Chóśebuzaŕka som, ze hungorskimi a serbskimi kórjenjami a ze swójźbu we błośańskej jsy Wjerbnje. Pó abiturje na Dolnoserbskem gymnaziumje 2002 som se pórała do Lipska na krotki studium pódwjacorneje slawistiki a rusistiki, aby se pó lětom wrośiła do domowniskeje dolneje Łužyce. Pópšawem som wótkubłana turistiska asistentka, ale w běgu mójogo žywjenja som na wšakorakich pólach źěłała.

Rada se dopomnjejom na starych casach, źož som za wšake serbske institucije źěłała, mjazy drugim za Domowinu a Serbski rozgłos. Pśi nagrawanju młoźinskego magacina „Bubak“ abo źiśecych słuchograśach za serbske radijo som wjele chachała a špos měła z něgajšnymi koleginami, tak ako pśi wustupach někakich źiwadłowych kupkow.