Z Gołbina/Gulben. „Něga jo było wšykno rědnjejše!“ Chto njejo taku sadu južo słyšał abo sam gronił? Ako góle wiźiš wjele na hynakšy part a sy pregowany wót danego ducha casa.

Kak jo to pak było pśed 80 abo 120 lětami? Kak su luźe w našom regionje tencas žywe byli, kótare zwuconosći a móžnosći su měli? Pla nas jo pśedewšym rolnikaŕstwo wjeliku rolu w žywjenje luźi grało. Bury, slědnikarje (Hüfner), kósace (Kossäten), knechśi ... su měli mjenjej abo wěcej dobre wujźenje (Auskommen). Zemja njejo how nejlěpša była, su musali se wjelgin napinaś, aby se najědli. Toś su musali teke źiśi pomagaś. Wót tśeśego abo stwórtego lěta su źiśi južo mógali pśi wuzběrnjenju na pólach pomagaś. Pitśku starše źiśi su byli ze zbóžom na pastwach ducy a su jo pasli. Pśi tom su cesto radny kus drogi wót swójogo doma pšec byli. Su musali sami se spójźeś, su nosyli zagronitosć. Ale njejsu měli swójsku śpu abo swójsku póstolu. Familije su cesto jano jadnu śpu měli, źož su spali, jědli a rownocasnje žywe byli. Gaž źinsajšne źiśi za jich śpu pšašaś, buźo wětšyna wót nich wótegroniś: „Se wě, až mam swójsku śpu – z kompjuterom!“