Pó motu „Mjenja wóstanu – wósoby se změniju“ jo powšykna a domacna gójcowka dr. Ingrid Krähe kóńc měrca šła na wuměńk, Pó wušej 40 lětach jeje słužby zabjerjo něnt syn Mathias městno w žylojskej gójcowej praksy. Wón wjeźo ju dalej gromaźe z teamom chórobnych sotšow. „Kněni duchtorka“ jo była pśez wjele, wjele lět jadna instutucija w Žylowje, źinsajšnem źělu města Chóśebuz. Ako jo how 1977 zachopiła duchtariś, njejo było wěste, lěc dłujko wóstanjo. Wóna a jeje cłowjek stej póchadałej z Jüterboga a njejstej se nejpjerwjej derjej cułej we tej skerjej zaspanej gmejnje. Bernd Krähe se mysli slědk: „Mej drje teke njepśiźomej ze swětowego města, ale to žywjenje tudy we jsy jo se bejnje roze-znawało wót naju doněntejšnego žywjenja. Tegdy jo w Žylowje bydliło tšochu wěcej ako 1000 luźi.“